البرز در هفته اي كه گذشت به روايت دکتر مهراب رجبي

حسين عسکري آمد مثل هميشه با دست پر!

دکتر مهراب رجبي

رييس بنياد ايران شناسي شعبه استان البرز

بانگ آبم من به گوش تشنگان

همچو باران مي رسم از آسمان

بحث هاي عمده در البرز تقريباً مشابه همان حرفهاييست كه در تهران - و ايران - در جريان است.  حقوق هاي نجومي، به دنبال آن خانه هاي نجومي و در نهايت بحث «كار گروه مالي مبارزه با پولشوييFatf » هفته دولت با حجم و سطح نسبتاً خوب و تا اندازه اي قابل قبول در سطح استان برگزار شد. در يكي از مراسم من هم شركت داشتم و آن «رونمايي از محوطه ازبكي» بود. محوطه ازبكي با حدود هفت هزار سال قدمت و يكي از اولين مراكز زيست إنسان. برخي به اشتباه اين محوطه را «تپه ازبكي» مي خوانند حال آنكه از هفت تپه باقيمانده در اين محدوده، تنها يكي از آن ها ازبكي نام دارد - كه بهتر است ان را نيز تپه يا «دژ مادها» بناميم كه نام اوليه آن بوده. مادها تابستان ها در همدان (هگمتانه) و زمستان ها در «دژ مادي»  واقع در شمال غرب نظرآباد - غربي ترين سهر استان البرز - زندگي مي كردند. ازبكي از «يوز باشي و يوز بيگي» گرفته شده است.

مراجعه - تقريباً مستمر - دانشجويان به اينجانب ادامه دارد. فرصتي مغتنم كه سخت به آن علاقه دارم. معمولاً آن دسته از دانش پژوهان كه در ارتباط با البرزپژوهي و مطالعات مرتبط با البرز و همچنين توسعه كرج و البرز، تحقيق داشته و يا در حال تدوين پايان نامه هستند به بنده مراجعه مي كنند. من هم تلاش دارم با عشق و اشتياق، مختصر اطلاعات و دانسته ها و تجارب خود را در اختيار آنان قرار دهم. آخرين دانشجويي كه مراجعه كردند، خانم هاجر موسوي دانشجوي مقطع كارشناساني ارشد دانشگاه خوارزمي بود. عنوان پايان نامه ايشان «توسعه فرهنگي شهر كرج بر مبناي ميراث و آرزوهاي قومي و فرهنگي» مي باشد .توضيحات لازم را ارايه داده و گفتم موضوع خوبي مي تواند باشد. استفاده از فرصت و پتانسيل قوميت هاي مهاجر به البرز. مشابه همان فرصتي كه تعدادي از شهرهاي پيشرفته كنوني جهان از جمله نيويورك را به موقعيت ممتاز كنوني رساند.

بعد از مدتي فاصله، برادر دانشمندم دكتر حسين عسکري به ديدارم آمد. مثل هميشه با دست پر! آخرين كتاب تأليفي خود را، قبل از چاپ برايم آورد. با عنوان «نام آوران استان البرز - ساوجبلاغ». به مانند دگر كتابهايش، دقيق، منقح و سرشار از اطلاعات سودمند.  در خصوص تأليف كتاب هاي مشابه براي ديگر شهرهاي البرز نيز با دكتر عسگري بحث و تبادل نظر شد. قرار شد با برادرم جناب سيد موسي حسيني كاشاني در خصوص همكاري در چاپ كتاب صحبت كنم. اين آقا سيد موسي نيز علاوه بر برخورداري از ذوق و إشراق، در صحنه اقدام و عمل نيز، مدير كارآمدي مي باشد.

در همايش «صداي آب نمي آيد» شركت كردم. فوق العاده بود. به همت اداره كل بحران استانداري و سازمان آب منطقه اي و البته كانون رشد خلاق، برگزار شد. موسيقي، تاتر و نمايشنامه اي كه توسط دانش آموزان عضو كانون رشد خلاق اجرا شد، بسيار عالي، تأثيرگذار و آموزنده بود... از برگزاركنندگان بايد تشكر كرد به سهم خودم از همه بخصوص آقاي مهدي تيزوير و همسر محترم ايشان كه از پيشگامان «سمن هاي» مرتبط با محيط زيست مي باشند، قدرداني مي نمايم. خدا را شكر. هفته و دهه خوبي بود. براي آب و خاك و درخت و حيوان و محيط زيست، هر چه كار شود، هنوز كم است. به شدت به سوي نابودي پيش مي رويم. ببينيد دوباره شهريور شد. ماه جهنمي براي درختان (هورس) و در آتش سوختن گياهان. ماه جاري شدن سيل. ببينيد چند قطره باران در گلستان و مازندران باريد و سيل به راه افتاد و كشت و ويران كرد. باران كه داعش نيست؟! ما - انسانها - محيط زيست را نابود كرديم!؟ آفرين بر همشهريانم. كه با پونه خوبشي دارند و با آويشن سخن مي گويند و البته هرگز؛ آب را گل نمي كنند. 

بانگ آبم من به گوش تشنگان

همچو باران مي رسم از آسمان

اي برادر برجه و كن اضطراب

بانگ آب و تشنه و آنگاه خواب...